05-02-2016، 10:32 PM
آتـشی نمى سوزاند “ابراهـیم” را
و دریایى غـرق نمی کند “موسى” را
مـادری،کودک دلبندش را به دست موجـهاى خروشان “نیل” می سپارد.
تـا برسـد به خانه ی فرعونِ تشنه به خونَـش.
دیگری را برادرانش به چاه مى اندازند.
سر از خـانه ی عـزیز مصر درمی آورد.
مـَکـر زلیخا زندانیش می کند ، اما عاقبت بر تخت ملک می نشیند.
از این “قِصَص” قـرآنى هنوز هم نیاموختی؟!
کـه اگر همه ی عالم قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند
و خــدا نخواهد ،
نمی توانند .
او که یگـانه تکیه گـاه مـن و توسـت.
پس ؛
به “ تـدبیـرش ” اعتمـاد کن ،
به “حکمتـش” دل بسپـار ،
به او “توکـل” کن ؛
و به سمت او “قـدمی بـردار” ،
تا ده قـدم آمـدنـش به سـوى خـود را به تمـاشـا بنشیـنی..
خــدا همیـن جاسـت؛
نـیازی به سفـر نیـست.
اگر در دل کسی جای نداری
فرش زیرپایش هم نباش
فرش زیرپایش هم نباش