موبایل روز

کبوتر بچه بودم مادرم مرد
مرا بر دایه دادند دایه ام مرد
مرا با شیر گاو آمیخته کردند
ز بخت بد همان گوساله هم مرد

من تماشای تو می کردم و غافل بودم کز تماشای تو خلقی به تماشای منند

ديريست غريبه اى مرا می پايد
عاشق شده بر دو چشم مستم، شاید
امروز دل من ،حقیقتی را فهمید
دیوانه ز دیوانه خوشش می آيد!

" مادر "

¤ نه تكرار ميشود و نه تكراري ¤

جگر شير ندارى
سفر عشق مرو

در اصل جاى مرو- مكن- بوده و شعريست از صائب!

شاخه را مرغ چه داند که روزی قفس خواهد شد.

وقتی ارزش ها عوض می شوند
عوضی ها باارزش می شوند.

گاز دادن نشد مردی عشق آن است كه بر گردی!

گرنگهدار من آنست که من می دانم
شیشه را در بغل سنگ نگه میدارد

شعر است و ضرب المثل هم شده!

دیشب بابام منو زد فقط به خاطر تو