گفتي خدا حافظ
گفتم نمي خواهي مرا؟
باشد...
نخواه...
اما اي كاش مي گفتي چرا؟
ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻧﮑﻦ ، ﻣﻦ ﺯﻣﺎن ﺧﻮﺷﯿﺎﺕ ﺑﺎﻫﺎﺕ ﻧﺒﻮﺩﻡ
بلکه ﭼﻮﻥ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﯼ ﺧﻮﺵ ﺑﻮﺩﯼ !
هرچه مراعات کردم
کمتر رعایت شدم
یه چی هست به ﺍسم ﺍحتیاج
داشته باشیش دیگه هیچی نداری
شما گرچه واژه محترمی ست
ولی تو شدن لیاقت می خواهد
پشیمان می شوی از رها کردنم
همچون کودکی که در شلوغی بازار دست مادرش را …
مشترک مورد نظر خط را فروخته است ، تو را هم !
گوشى را بگذار و برو …
مادر يعني آرامش
پدر يعني آسايش
خدا هرگز اين دو تا رو از ما نگيره
دلم به حال خودم سوخت وقتی شما صدایم کردی...
من از قبل " باخته " بودم.مچ انداختن بهانه ای بود برای گرفتن دوباره ی دست تو