موبایل روز

مَــن میــرم..?
تُـوام بساز واسه خُـودت زِندگــی..??
با اون کَسیــ کهــ☹️
بِه جــای من بهِش میگی زِندِگیــم

گاهي عميقا مايلم ماهي باشم! 
ماهي حافظه اش 8 ثانيه است!
بي هيچ خاطره اي :)

آنقَدر دوسش دارم

کِہ حَتے اگَر بِهَم نرسی‍ــــــــــــــــــــم....

رو بہ دنیا وامیستم و میگم:

آهای دنیا?چــــــــیہ خوشحالـــــے؟؟

وَلے هَنوزم یِہ تارِه موشو بِہ تَمومہ تــٌــو و آدمــــات نِمیدم..

حالا بخَـــــــــندツ

-اگه میبینی بآ کسی بآزی نمیکُنـم

رۅ حسآب بـَلـَد نَبودنـم نـذآرْ

اینو بـدوڹ مَـن بآزیآمو بچگیآم کَردم

از ورژڹ جدیــد خـودم خوشــم میاد✔️
شدم یه پسر : مَنْطِقــــے↯
سَنـگدِل↯
 بــی رَحْـــم↯
خُشــڪ↯
عَصَبـــــے↯
رُڪ↯
لَجْباز↯
[*بی احساس*]
آخـه زنــدگے⇦عوضم⇨ کــرد↻
ولــــے خوشحالم ڪہ ⇦عوضیـم⇨ نکــرد ...

قَلبِـ مَنـ?
مؤدَبـ اَستـ?
اَگَر?
بِخواهیـ بِرَویـ?
حَتماً?
بَرایِـ خُداحافِظیـ?
             خواهَد ایستآد...?

تَهِہ قــــــــــِصِہ ?

مــــــــــیدونے ڪُجآس؟ ?

جــــــــــآے ڪِہ ?

                  بــــــــــِہ خودِه خُــــــــــدآم ? بــــــــــڱے ?

                 تُرُو خُــــــــــــــــــــدآ ?

حسین پناهی:
شرم می کنم با ترازوی کودک گرسنه کنار خیابان، سیری ام را وزن کنم!
ای کاش یک ماه نیز موظف بودیم از اذان صبح تا غروب آفتاب فقرا را سیر کنیم
نه این که گرسنگی و تشنگی کشیده تا فقط رنج آن ها را درک نماییم!!!!

غریب بود دنیا با من

انگار می فروخت روزهایم را به من

محاکمه می شد هر روز ، روزهایم به جرم با من بودن

انگار زندانبان خودم بودم

دیگر قصه ای نداشت سرنوشت با من

یک به یک می کشاند روزهایم را ،

و من می پوسیدم

می شکستم با امیدهایم

رؤیایی نداشت تقدیر با من

با من تا او ... پر بود از فاصله

او دستم را نمی گرفت و من دستش را می خواستم

من خط خورده

جا مانده از تقدیر بودم

بازنده این بازی نمیدانم شاید قماری بود ومن باختم

✍رویـــــــــــے قبـــــــرم بنويسيــــــد... کسی بود که رفتـــ...  لحظه ای از غم ايـــــــام نياسود که رفتـــــ....
 بنويسيــــــد.... از آغوش خـــــــــدا آمده بود...  هيچکس هيچ نفهميد چرا آمده بود؟!!....
بنويسيـــــــد....نفهميد کســــــئ.... دردش را... هيچکس درکـــــــ نميکرد....رخ زردش را...
 بنويســــيد...که يک عــــمر همدمـــــش را کم داشتـــــ...  در نگاهــــش اثــــر از حادثه ای مبهم داشتــــ...
بنويسيـــــــد...هوای دل او ابـــــری بود... 
بنويسيــــــد....که اسطوره ی بــــی صبری بود....
بنويســـــيد....پـــــرش لحظه ی پرواز شکستـــ...
بنويسيــــد....دلش را به دل پيچـــــک بستـــ...
روي قـــــبرمـ بنويــسيد....دلـــــے عاشـــــــق داشتـــ....دور تا دور دلش ياس و اقاقی ميکاشتــــ...
رج به رج فرش دلش را.....گره با خـــــون ميزد....شهرتش طعنه به رسوايــــــی مجنـــــون ميزد....
بنويسيــــــــد.....که با عدل جهان مساله داشتـــ....  بنويسيد.....که از عالم و آدم گــــــلـــھ داشت....
شعر جانسوزی اگر گفتمـ ....همه از دل پــــر دردم بود....
بنويــــسيد....که او پای دلش در گل بود....
بنويسيد.....که پروانــــه صفت سوخت پرش...
بنويــــسيد.... غمی بود به چشمان ترش...
بنويســــيد....که همواره غمی پنهان داشتـــ....
بنويســــید....به تقديـــــر و قضا ايمان داشتـــ....
بنويســــيد....جوان رفتــ کهنسال نبود.... 
بنويســـــيد....اگر حــــــرف نزد.....لــــــال نبود.()....!


بنــــویســـید...کـــهـ اوعاشـــــــق بــــود...?