وقتى به يه مگس
بال هاى پروانه رو بدى
نه قشنگ ميشه
نه ميتونه باهاش پرواز کنه
ميدونى دارم از چى حرف ميزنم؟!
اصالت . . .
بیاییم به اندازه
ظرفیت آدم ها دست نزنيم!
هیچ کس نمی تواند به عقب برگردد و از نو شروع کند،
اما همه میتوانند از همین حالا شروع کنند و پایان تازه ای بسازند....
گاهی وقتا هم باید سکوت کرد، مثل یک فیلم صامت!
ساکت، سرشار از نا گفته ها و تهی از حرفهای اضافه...
و فهموندن گفته هایی که با گفتن فهمیده نمیشن.
سکوت صحبت می کند. وقتی کلمات نمیتونن!
آن که برگشت
و
جفا کرد
و
به "هیچم"
بفروخت ...
به همه عالمش از من
نتوانند خرید! ...
زن ها
زخم های زیادی برای نگفتن دارند
زخم هایی که از چشمهایشان سر باز می کند
و خوب دیدن
تنها تفاوت مردی ست
که همیشه می ماند...
این دختر حواس درستی ندارد،
هرصبح دو فنجان قهوه
می گذارد روی میز،
بلندبلند حرف می زند،
شعر می خواند،
می خندد..
و صبح باز از یاد می برد
هیچ لبی به لبه فنجان نخورده است
و دستی دسته ی صندلی را جا به جا نکرده است.
تنهایی
بودن با کسی ست
که نیست…
ﺍﻓﺴﻮﺱ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﻭﺳﺖ
ﺑﺪﺍﺭﯾﻢ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ
ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻟﺠﺒﺎﺯﯼ
ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ
ﻭﺑﻌﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺁﻩ ﻣﯽ
ﮐﺸﯿﻢ.
ماهی به آب گفتا،
من عاشق توهستم..
ازلذت حضورت،
می رانخورده مستم!!
آیاتومیپذری،
عشق خداییم را؟..
تااین که برنتابی دیگرجداییم را؟!!
آب روان به ماهی،گفتاکه باشداما..
لطفابده مجالی،تاصبح روزفردا!!
باید که خلوتی با،افکارخودنمایم..
اینجابمان که فردا،باپاسخت بیایم!!
ماهی قبول کردو،آب روان گذرکرد.
تنهابرای یک شب،ازپیش اوسفرکرد!!
وقتی که آمدش باز،تااینکه گویدآری ..
یک حجله دیدوعکسی،برآن به یادگاری !!خودرازپیش ماهی،دیشب که برده بودش..
آن شاه ماهی عشق،بی آب مرده بودش!!
نالیدویادش افتاد،ازماهی ان صدایی...
وقتی که گفت باعشق،میمیرم از جدایی!!
ای کاش آب می ماند،آن شب کنارماهی
ماهی دلش نمی مرد،ازدردبی وفایی!!
اری من وشماهم،مانندآب وماهی...
یک لحظه غفلت ازهم،یعنی همین جدایی!!!
ﻣﻦ ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﯿﺎﻣﻮﺯ ﭘﯿﺶ ﺑﯽ ﺩﺭﺩ ﺻﺤﺒﺖ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﻣﮑﻦ ﺷﺎﺧﻪ ﺳﺒﺰ ﺩﻟﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻄﺎ ﺯﺭﺩ ﻣﮑﻦ ﻣﺮﺩ ﺍﮔﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻮﻩ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ ﮐﻮﻩ ﮐﻦ ﻭ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﺮﺩ ﻧﮑﻦ...
پوست دستت خشک شد چه می کنی ؟ سمباده می کشی ؟
نه ! کرم می زنی .
کرم ،نرم است پوست را هم نرم می کند.
نرم باش با آدم های خشک .
نرم می شوند باتو