موبایل روز

نسخه‌ی کامل: مشاعره
شما در حال مشاهده نسخه آرشیو هستید. برای مشاهده نسخه کامل کلیک کنید.
یارم تویی در عالم، یار دگر ندارم
تا در تنم بود جان ،دل از تو بر ندارم
من دلم هرگز نمی آید که دلگیرت کنم

                      یا که با خودخواهیم از زندگی سیرت کنم
ما دلشدگان خسرو شیرین پناهیم
ما کشته آن مهرخ خورشید کلاهیم
مي يابم از خود حسرتي باز از فراق کيست اين

                               آماده ي صد گريه ام از اشتياق کيست اين
نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم
دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا
آنکه در ناز فرو رفته و شاداب ,تويي

                         آنکه دل کاشت ولی دلهره برداشت ,منم
ما از دو جهان غیر تو ای عشق نخواهیم
صد شور و نهان با ما،تاب و تب جان با ما
ای کـــاش دلـــم اســیـــر و بــیـمار نبود

                            در بـــنـــد نــــگاه او گــــرفــتــار نــبـود
دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
وندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند
دوست دارم ، دل به دریای نگاهت بسپرم


                 قطره قطره اشک ریزم ، تا مرا دریا کنی