موبایل روز

نسخه‌ی کامل: مشاعره
شما در حال مشاهده نسخه آرشیو هستید. برای مشاهده نسخه کامل کلیک کنید.
تا چند از این غرور بسیار تورا
تا کی ز خیال هر نمودار تورا
از بس که مهر دوست به دل جا گرفته است
جایی بـــرای کینـــهٔ دشمـــن نمانـــده است
تو و با لاله رویان، گل ز شاخ عیش چیدنها

من و چون غنچه از دست، تو پیراهن دریدنها
آتش عشق تو در جان خوشتر است

جان ز عشقت آتش افشان خوشتر است
تو بر مایه ی دانش خود مایست
که بالای هر دانشی دانشی است
تو خورشیدی و من شبنم چه سازم

نه تـاب دوری و نه تاب دیــــدار
                                                                
راهی بزن که آهی بر ساز ان توان زد
شعری بخوان که با آن رطل گران توان زد
دریای  شورانگیز  چشمانت چه زیباست
جایی که باید دل به دریا زد همینجاست
تا شنیدم قصه هایی از دیار کوی دوست
بی محابا پرکشیدم در لقای روی دوست
تو گرم سخن گفتن و از جام نگاهت

من مست چنانم ، که شنفتن نتوانم