موبایل روز

نسخه‌ی کامل: مشاعره
شما در حال مشاهده نسخه آرشیو هستید. برای مشاهده نسخه کامل کلیک کنید.
در این دنیا که نا اهلان عصا از کور میدزدند
من خوش باور ساده محبت جستجو کردم...
مردم به هرکه آینه شد، سنگ می‌زنند

از طعنه‌های عالم و آدم غمت مباد

#فاضل نظری
درخت باش ولی بیخودی جوانه نَده
به  هَـر  کبوتر   بی آشیانه،  لانه  نَده

تَمام بَرگ و بَرت سَهمِ شاخه‌های خودَت
به قدر   سیب  خَرابی  به رودخانه  نَده

تو را  هَوای  دَر آغوش  بودن  است  اما
به  کاج   هَرزه‌ی  همسایه نیز  شانه  نَده
هرکه در این بزم مقرب تر است
جام بلا بیشترش میدهند...
دستگیری نتوان داشت توقع ز غریق

اهل دنیا همه درمانده‌تر از یکدگرند!

#صائب_تبريزى
دیده ی بیدار نتوان یافت در روی زمین

زین گران خوابان ،دلِ بیدار می خواهد دلم

#صائب_تبريزی
من همانم که شبی عشق ، به تاراجش برد
همچو حلّاج به خاکستر ِ تشویش نشست
در سرش سوره تکویر مُجَسَم میشد
قبل ِ هر زلزله‌ای در خودش آرام شکست
ترسم از زلزله ی بغض همین یک جمله ست
هیچ سقفی که به اندازه ی من کاذب نیست

زل در آئینه ی چشمان تو باید زد و گفت
هیچ کس مثل تو هم حاضر و هم غایب نیست

#آرش_مهدی_پور
تا رنج تحمل نکنی گنج نبینی
تا شب نرود صبح پدیدار نباشد
جناب سعدی
دل بسته‌ام از همه عالم به روی دوست
وز هر چه فارغیم، به‌جز گفتگوی دوست