موبایل روز

نسخه‌ی کامل: مشاعره
شما در حال مشاهده نسخه آرشیو هستید. برای مشاهده نسخه کامل کلیک کنید.
یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
می سپارم به تو از چشم حسود چمنش
ﺷﺐ ﺷﺪ ک ﺷﮑﻮﻩ ﻫﺎ ﺯﻩ ﺩﻝ ﺗﻨﮓ ﺑﺮ ﮐﻨﻴﻢ ﻧﺎﻟﻴﻢ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﮐﻪ دلی ﺭﺍ ﺧﺒﺮ ﮐﻨﻴﻢ
مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست…
تو تنهــا میتوانـــی آخرین درمــان مـــن باشی

                 و بی شـــک دیگران بیهـــــوده می جـوینـــد تسکینــم.
مثل شرابی لذت انگیزی نمیدانی

ازهرچه خوبی هست لبریزی نمیدانی
یارم تویی در عالم، یار دگر ندارم  

                           تا در تنم بود جان، دل از تو بر ندارم
مانند بعضی کوچه های شهر دلتنگم
مانند بعضی پارکهای شهر بی تابم…!
من مانده ام و شعر سرودن بی تو 
                                     

                                    از خواب غزل پلک گشودن بی تو
وقتی که رفتی پشت شعرم تا ابد خم شد
جای خطوط رنج روی چهره محکم شد…
دايم دل خود ز معصيت شاد كنم

                           چون غم رسدم خداي را ياد كنم