موبایل روز

یادم نمی‌ کنی و ز يادم نمی‌ روی
یادت بخیر یار فراموشکار من...!

نمی‌دانم
ما از هم دور بودیم
یا زمانه از ما
فاصله‌ی من از تو
دورتر از سوسوی چراغ یک ابادی بود
دورتر از سخاوت یک کوه
و دلتنگی
بزرگتر از تمام هیاهوهای زندگی
هنوز وقت داریم
به خوابم بیا

دلا چو غنچه شکایت ز کار بسته مکن
که باد صبح نسیم گره گشا آورد…

در اين بهار تازه كه گل ها شكفته اند  
 
                     لبخند عشق زن كه شكوفا ببينمت

تن پرندگان كه سرد مي شود
بي درنگ به كوچ فكر مي كنند
ما كه دل سرد مي شويم
بي بال و پر
به چه چيزي
جز، هجرت دوباره
به تنهايي مان
مي توانيم فكر كنيم؟

از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران
رفتم از کوی تو لیکن عقب سرنگران
ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی
تو بمان و دگران وای به حال دگران

دل چون آینه اهل صفا می شکنند
که ز خود بی خبرند این ز خدا بیخبران

سهل باشد همه بگذاشتن و بگذشتن
کاین بود عاقبت کار جهان گذران