موبایل روز

نسخه‌ی کامل: مشاعره
شما در حال مشاهده نسخه آرشیو هستید. برای مشاهده نسخه کامل کلیک کنید.
تقدیر چنین است دلم گیر تو باشد
هر لحظه نگاهم پی تصویر تو باشد..
دلم در هر تپش صد بار آواز تو می خواند
                                                       نمی دانم تو هم یاد دل ما می کنی یا نه
هر شب زغم عشق تو من خواب ندارم
فکر دل من کن که دگر تاب ندارم
من را به غیر عشق به نامی صدا نکن
غم را دوباره وارد این ماجرا نکن
بیهوده پشت پا به غزلهای من نزن
با خاطرات خوب من اینگونه تا نکن
نیست دلداری که دلداری کند 
نیست غم خواری که غم خواری کند 
گر چه یاران بسیارند هر طرف 
نیست یاری تا مرا یاری کند..
دیــــدی که درد مـــا بــه نگاهی دوا نکرد                                                                                                                          
با مـــدعی نشست و بــه مـــا اعتنا نکرد                                                                                                                          
دل دادمش بهـا که دهــد بوسه ای ز لب                                                                                   
جــان هم طلب نمـود و به دل اکتفا نکرد                                                                                   
دارم از زلف سياهش گله چندان كه مپرس
كه چنان زو شده ام بی سر و سامان كه مپرس
سنگ هایی که من از یاد تو بر سینـه زدم

کعبه ای می شد اگر خانه بنــا می کـــردم
ما و مجنون همسفر بودیم در دشت جنون
او به مقصد ها رسید و ما هنوز آواره ایم..
مــــن ســـــری آواره دارم در دیــــــار زنــــدگی
حیرتی دارم که این سر کی به سامان می رسد