موبایل روز

مگو با هیچ کس راز دلت را ...زود می میرد
گل سرخی که مشتش را برای خلق وا کرده...

همه ي سهم من از عشق تو غم بود ولي
دوست دارم که تو را شاد ببينم اي دوست

تا تو به خاطر منی کس نگذشت بر دلم
مثل تو کیست در جهان تا ز تو مهر بگسلم

من دلم هرگز نمی آید که دلگیرت کنم

یا که با خودخواهیم از زندگی سیرت کنم

محبوب دلم ز من جدایی تا کی؟ من درطلب و تو بی وفایی تا کی؟

یار من خوشبو شدی بوی زلیخا میدهی ..

یک اشاره سوی من باچشم شهلا میدهی..

یاران چه غریبانه،رفتند از این خانه
هم سوخته شمع ما ،هم سوخته پروانه

هر کجا هستم باشم اسمان مال من است پنجره فکر هوا عشق زمین مال من است.
چه اهمیت دارد گاه اگر می رویند
قارچ های غربت

تا كجاي مي برد اين نقش به ديوار مرا؟
تا بدانجا كه فرو مي ماند
چشم از ديدن و لب نيز ز گفتار مرا

اي غايب از نظر به خدا مي سپارمت

جانم بسوختي و به دل دوست دارمت

.AnGeL.