موبایل روز

یارب به کمند عشق پا بستم کن

از دامن غیر خودتهی دستم کن

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم
حال دیگر با جوانان ناز کن

نیست دلداری که دلداری کند

نیست غم خواری که غم خواری کند

فعلا بای heart

در این سرای بی کسی کسی به در نمیزند

به دشت پرملال ما پرنده پر نمیزند

*بسلامت*

دل می رود ز دستم صاحب دلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند وبخارا را

ای صبا سوختگان برسر ره منتظرند

گر از آن یار صفر کرده پیامی داری

یارب این شمع دل افروز کاشانه کیست

جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست

تا به کی باید تو را حاشا کنم؟پس گوش کن

دوستت دارم، ز اشعارم کمی پیداست، نه؟

هر گه که دل به عشق دهي خوش دمي بود

در کار خير حاجت هيچ استخاره نيست

MaNi