موبایل روز

دارد تمام عشق من از دست مي رود
انگيزه هاي زيستن از دست مي رود

درست اول این نــوبهـــــار عاشق شد

دلم میان همین گیر و دار عاشق شد

دستم به ماه مي رسد امشب، اگر كه عشق
دست مرا دوباره بگيرد، مگر كه عشق

قدر و بهای مرد نه از جسم فــربه است
بل قدر مردم از سخن و علم پر بهاست

تویی آن گوهر پاکیزه که در عالم قدس

ذکر خیر تو بود حاصل تسبیح ملک

کاش می شد که پریشان تو باشم

یــــا نبـاشم یــــــا از آن تـــــو باشم

من اینجا تا نفس باقیست می مانم

من از اینجا چه می خواهم،نمی دانم

واقعا چرا

من شاخه ی خشکم تو بیا برگ و برم ده

بـــا زمـــزمـــه ی عاطفه هایت ثمــــرم ده

ندانم

هر که عیب دگران پیش تو آورد و شمرد

به یقین عیب تو پیش دگران خواهد برد

اینجا نگرد نیست

در این بهار تازه كه گل ها شكفته اند

لبخنـــد عشق زن كه شكوفا ببینمت

Eagle