موبایل روز

مي روي و گريه مي آيد مرا ساعتي بنشين که باران بگذرد

در خم زلف تو آویخت دل ازچاه زنخ
اه کز چاه برون امد و در دام افتاد

دارد تمام عشق من از دست مي رود

انگيزه هاي زيستن از دست مي رود

دادیم زکف نقد جوانی و دریغا
چیزی بجز از حیرت و حسرت نستاندیم

من باشم و وی باشد و می باشد و نی

کی باشد و کی باشد و کی باشد و کی

یارب بـه کمنـد عشق پا بستم کن

و ز دامـن غیر خـود تهی دستم کن

یک باره ز اندیشـه ی عقلم برهـان

و ز باده صاف عشق سرمستم کن

نیست در عالم ز هجران تلخ تر
هر چه خواهی کن و لیک آن نکن

نفرین به وفاداری ات ای دوست که با من

پیمان سر پیمــان شکنی بستی و رفتی

یا رب چه باشد لذت حرف وفا و مهر از او

چون طعم شکر میدهد، لعل لبش دشنام را

آتشی در زیر خاکستر، تو را در چشمهاست
این دل کم تاب را کم کم کبابش می کند

Zzahra