موبایل روز

نسخه‌ی کامل: مشاعره
شما در حال مشاهده نسخه آرشیو هستید. برای مشاهده نسخه کامل کلیک کنید.
دوست میدارم که با خویشان خود بیگانه باشم
                                            همدم عقلم چرا همصحبت دیوانه باشم
مرا رازیست در سینه اگر گویم زبان سوزد

وگر پنهان کنم ترسم که مغز استخوان سوزد
دنيا به روي سينه ي من دست رد گذاشت    

                                               بر هر چه آرزو به دلم بود سد گذاشت
تاب بنفشه می دهد طرهی مشک سای تو 
پرده ی غنچه می درد خنده ی دل گشای تو
وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی    

                                         تا با تو بگویم غم شب های جدایی Angel.gif
یاد باد آنکه زما وقت سفر یاد نکرد
به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد
در دایره وجود موجود علی ست
             اندر دوجهان مقصد و مقصود علی ست heart
تخت زمرد زده است گل به چمن 
راح چون لعل آتشین دریاب
 بی تو یک ثانیه تکرار شدن حال بدی است
                                      خاطرت جمع ، نبودی که چنین سال بدی است
تو کز محنت دیگران بی غمی

نشاید که نامند نهند آدمی