موبایل روز

نسخه‌ی کامل: مشاعره

شما در حال مشاهده نسخه آرشیو هستید. برای مشاهده نسخه کامل کلیک کنید.

صفحات: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184

در کهن گلشن طوفانزده خاطر من

چمن پرسمن تازه بهار آمده بود

دگرم نیست رفیقی که شود مونس جانم

به جز این اشک نمانده است مرا هیچ پناهی

یاد باد آنکه سر کوی توام منزل بود
دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود

دل من راهی گمراهی این شام سیاه است

که نمانده ست به جز زلف تو مقصودی و راهی

یارب تو مرا به روی لیلی

هر لحظه بده زیاده میلی

يك ظهر زيبا و من و ناز نگاهت

بنشين وبخوان شعرشوم محوِ صدايت

تو خود ای گوهر یکدانه کجایی آخر

کز غمت دیده مردم همه دریا باشد

دل را به هوای تو به زنجیر کشیدم

چون یوسف افتاده به زندان زلیخا

از وصل تو گر نيست نصيبم عجبي نيست
هم ظلمت و هم نور به يكجا نتوان ديد

در صورت خوبان همه نوریست الهی

از شمع رخت می زند آن نور زبانه

صفحات: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184